Spragniony słoń – kodowanie offline z użyciem bloku odczyt danych

Spragniony słoń – kodowanie offline z użyciem bloku odczyt danych

kodowanie offline

 

Ćwiczenia kodowania wspomagają rozwój procesów poznawczych takich jak pamięć, koncentracja czy myślenie oraz rozwijają wyobraźnię, to także, co jest niezmiernie istotne wspomagają rozwój słownika czynnego i biernego.

Czego potrzebujecie aby kodować?

My mamy matę, ale jest ona zupełnie zbędna. Takie same zabawy w kodowanie możecie przygotować dzieciom zerowym nakładem środków. Każdy z nas ma bowiem w domu kredki, kolorowy papier i nożyczki. Naprawdę – tyle wystarczy.

kodowanie offline

 
Przygotowanie materiałów

Pokażę Wam jak przygotować materiały, gdy nie posiadacie maty do kodowania. Na naszej małej macie zrobionej samodzielnie pokażę i wyjaśnię Wam również jak bawić się z dzieckiem przy użyciu w kodzie bloku „odczyt danych”. Ale o tym za chwilę, na początek przygotujemy razem materiały.

Jak już wspominałam przygotowujemy kartki, kredki i nożyczki.

Dwie kartki A4 sklejamy i rysujemy na nich kratownicę – mamy gotową naszą planszę do kodowania.

Wycinamy sporą ilość małych białych kwadracików i rysujemy na nich:

– strzałki

– na dwóch rysujemy słonika

– na dwóch rysujemy żyrafę

– na dwóch rysujemy równoległobok – to jest blok ODCZYT/ZAPIS DANYCH

– na dwóch rysujemy czerwony owal – to jest STOP

– na dwóch rysujemy zielony owal – to jest START

– na paru piszemy aktualnie ćwiczone paradygmaty

Dodatkowo z kolorowego papieru lub pianki kreatywnej wycinamy sporą ilość kwadratów w dowolnym kolorze – z nich dziecko będzie budowało ścieżkę.

kodowanie offline

 
W kwestii nomenklatury 😉

Spłaszczony owal oznacza początek lub koniec algorytmu. W każdym algorytmie musi się znaleźć dokładnie jedna taka figura z napisem „START” oznaczająca początek algorytmu oraz dokładnie jedna figura z napisem „STOP” oznaczająca koniec algorytmu.

Blok symbolizujący początek algorytmu ma dokładnie jedną strzałkę wychodzącą, a blok symbolizujący koniec ma co najmniej jedną strzałkę wchodzącą.

My w początkowej fazie, aby nie komplikować dziecku pozostaniemy przy jednej strzałce wchodzącej do bloku STOP.

Później gdy rozwiniemy nasze kodowanie, pokażę Wam jak wygląda blok STOP z dwoma strzałkami wchodzącymi – ale to nie w tej chwili 😉

Blok START oznaczamy kolorem ZIELONYM, a blok STOP kolorem CZERWONYM.

Równoległobok jest to blok stosowany DO ODCZYTU LUB ZAPISU DANYCH. W jego obrębie umieszczamy stosowną instrukcję czyli ZAPISZ lub ODCZYTAJ.

Figura ta ma dokładnie jedną strzałkę wchodzącą i jedną wychodzącą.

Aby ułatwić Milenie rozpoznawanie poszczególnych bloków wprowadziłam jej kod kolorystyczny. Tak więc u nas równoległobok zawsze będzie żółty – ale zróbcie sobie takie kolory jak chcecie – ważne jest abyście sukcesywnie trzymali się tych kolorów przy wprowadzeniu kolejnych bloków.

W późniejszym etapie kod kolorystyczny z poszczególnych typów bloków będzie można usunąć – gdy już dziecko dobrze je opanuje i nie będzie myło się widząc np. kwadrat i równoległobok.

Jeśli Wasze dziecko nie ma problemów z rozpoznawaniem figur, możecie pominąć kod kolorystyczny.

 
Jak wyjaśnić dziecku, że równoległobok to ODCZYT/ZAPIS DANYCH?

Pokażcie dziecku figurę narysowaną na kartce. Powiedzcie jak się nazywa, a także zwróćcie jego uwagę na kolor.

Wyjaśnijcie, że gdy dotrze do tego pola to musi przeczytać lub napisać to co znajduje się w środku.

Umówicie się, że jeśli w figurze zobaczy np. narysowany ołówek – oznacza to, że musi napisać na kartce z boku, to co znajduje się na tym polu.

Jeśli nie ma znaku ołówka – musi to na głos przeczytać.

Ja Milence jeszcze nie wprowadziłam ZAPIS – na razie bawimy się tylko, że żółty równoległobok oznacza, że ma przeczytać co tam jest napisane.

Mam nadzieję, że się nie zanudziliście, czas więc na konkrety czyli….

 
Spragniony słoń – scenariusz

Mój scenariusz na początku jest bardzo prosty: Pewnego dnia słoń był bardzo spragniony. Postanowił więc dotrzeć do jeziorka w którym pragnienie gasiła już żyrafa.

Aby dotrzeć do jeziorka słoń musi przejść po ścieżce, niestety ścieżka została zakodowana. Słoń musi odczytać kod i ułożyć ścieżkę według wskazówek zawartych w kodzie – wtedy dotrze do wody.

I to tyle – proste, prawda?

Takie historyjki potrafi wymyślić każdy – i to jest cały scenariusz.

 
Jak ułożyć kod do odczytu przez dziecko?

To też łatwizna – mówiłam, że to proste i każdy potrafi 🙂

W przykładzie który Wam przygotowałam kod umieściłam ponad kartką.

Ja układam kod różnie – czasem pod kratownicą, z reguły jednak nad kratownicą.

Układamy więc dla dziecka kod:

Jako pierwszy oczywiście BLOK START. Ponad blokiem START umieszczam etykietkę słonia – bo w naszym scenariuszu dziecko porusza się słonikiem.

Następnie układam strzałki – zadaniem dziecka będzie ich odczytanie i stworzenie na planszy ścieżki dla słonia.

W dowolnym miejscu kodu układam BLOK ODCZYTU, ponad którym z etykiet z sylabami układam słowo.

Generalnie zasada brzmi, że instrukcje umieszczamy wewnątrz bloku – ale do mojego przykładu wycięłam za duże karteczki z sylabkami – dlatego w kodzie umieściłam je ponad blokiem.

Na końcu kodu kładę BLOK STOP, a ponad nim etykietkę z żyrafą.

Na macie bawimy się figurkami, które stawiamy na odpowiednie bloki. W opisywanym przykładzie mamy etykietki z szybko naszkicowanymi postaciami.

Koniec! Mamy gotowy kod dla dziecka, prawda, że to łatwe?

kodowanie offline

 

Teraz czas na dziecko czyli:

 
Odczytanie kodu i ułożenie ścieżki.

Dziecko patrząc na kolejne etykietki czyli elementy kodu na planszy układa odpowiednią ścieżkę. Początkowo może pomagać sobie paluszkiem i wskazywać który element kodu układa na planszy lub używać jakiegokolwiek przedmiotu i ustawiać go na kodzie.

Zaczyna od lewego górnego rogu planszy – patrzy na kod widzi tam blok START – układa taki sam blok na planszy.

Spotkałam się z opiniami, że pole START dziecko ma ułożyć w lewym dolnym narożniku.

Kłóci mi się to z Metodą Krakowską i układankami lewopółkulowymi i to strasznie.

Skoro ja krew, pot i łzy wylewam, aby Milena pracowała rzędami od lewej do prawej i z góry na dół i nagle całą moją robotę mam jej zaburzyć i kazać układać kod od lewej do góry… ja tu sensu tu nie widzę, a Wy?

Jeśli więc jesteście z tej szkoły co dziecko ma układać kod od lewego dolnego narożnika – róbcie jak Wam uczucia podpowiadają. Ja pozostanę przy tym aby nie zaburzać dziecku z wielkim trudem wypracowanego schematu.

Więc…

Skoro dziecko już ułożyło BLOK START, patrzy znów na kod i widzi na nim strzałkę W PRAWO. Układa więc kolorowy kwadracik (naszą ścieżkę) na polu obok BLOKU START.

Kolejny kawałek kodu: strzałka W PRAWO, i znów układa na polu kwadracik.

I znów patrzy na kod i widzi strzałkę W DÓŁ, układa więc kolejny kolorowy kwadracik ścieżki poniżej poprzedniego.

kodowanie offline

 

I tak dalej i tak dalej, aż dojdzie do bloku ODCZYT DANYCH.

W tym miejscu dziecko musi położyć swój kwadracik z symbolem bloku ODCZYT DANYCH.

kodowanie offline

 

Następnie z sylabek rozsypanych obok planszy musi wybrać takie jak wskazane są na kodzie i ułożyć na bloku.

Następnie znów zerka na kod i buduje dalej ścieżkę – aż dojdzie do końca kodu i na planszy ułoży blok STOP.

kodowanie offline

 

A na nim jak jest to wskazane w kodzie – żyrafę.

kodowanie offline

 

Brawo!

Wy napisaliście kod dla dziecka, dziecko go odczytało i ułożyło prosty program na planszy – słoń dotrze do jeziorka przy którym jest żyrafa i napije się wody, a w trakcie wykonywania programu odczyta słowo znalezione na ścieżce.

Jak sprawdzić czy dziecko poprawnie odczytało Wasz kod i ułożyło go na planszy?

Teraz czas na współpracę – rodzic odczytuje po kolei swój kod, a dziecko etykietką słonika porusza się tak jak mówi rodzic, czyli rodzic mówi:

Słonik stoi na polu START.

kodowanie offline

 

Następnie idzie jedno pole w prawo. Kolejny krok – jedno pole w prawo. Dalej jedno pole w dół…..

kodowanie offline

 

I tak dalej, aż dziecko słonikiem dotrze do bloku ODCZYT DANYCH.

…. słonik dotarł do przeszkody. Na tym polu musi przeczytać słowo….

kodowanie offline

 

I dziecko czyta na głos słowo które ułożyło na planszy, a rodzic kontynuuje:

…sprawdźmy czy w kodzie jest takie samo słowo, tak, brawo!…

W ten sposób rodzic kontynuuje odczyt kodu na głos, a dziecko porusza się słonikiem do końca kodu – aż dotrze do jeziorka i napije się wody.

A jak dziecko niepoprawnie odczytało kod?

Jeśli okaże się, że dziecko pomyliło się i podczas sprawdzania ścieżki z rodzicem słonik pójdzie na puste pole, na którym powinien być kolorowy kwadracik, a go nie ma – bo dziecko się pomyliło…

Rodzic wraca do początku kodu i RAZEM z dzieckiem analizuje krok po kroku – kod i ułożoną ścieżkę, aż dotrą do miejsca pomyłki.

Bardzo pomaga tutaj dziecku wskazywanie palcem, lub stawianie jakiegoś przedmiotu na kodzie.

Dzięki temu w miejscu pomyłki dziecko samo zauważy, że pomyliło/pominęło kolejny kawałek kodu i naniesie korektę na planszy. Wtedy też każdy kolejny kawałek kodu będzie położony w niewłaściwym miejscu, więc zanalizujcie z dzieckiem cały kod na planszy i poprawcie go.

Dlatego też pisałam wyżej, że w początkowej fazie nauki odczytywania kodu można ułatwić to dziecku i niech sobie kod wskazuje palcem, lub nawet stawia na kolejnych elementach kodu jakiś przedmiot.

Wtedy na pewno się nie pogubi i nie pominie żadnego kawałka kodu.

 

Miałam rację mówiąc, że kodowanie jest łatwe? Czekam na Wasze komentarze 🙂

Bawcie się dobrze 🙂

Na koniec mam dla Was filmik pokazujący jak my bawimy się na macie:


Chcesz pomóc swojemu dziecku i wspierać rozwój jego mowy oraz naukę czytania?

Mam dla Ciebie ćwiczenia ogólnorozwojowe które Ci to ułatwią!

Zobacz moje zeszyty ćwiczeń “Radośnie rosnę i myślę” dzięki którym Twoje dziecko będzie ćwiczyło umiejętność logicznego myślenia, kategoryzacje, analizę i syntezę wzrokową oraz inne umiejętności, tak niezbędne do prawidłowego rozwoju mowy i wdrażające je do nauki czytania i pisania.



Szukasz innowacyjnej formy wspomagania rozwoju mowy dzieci?

Zobacz pomoce z serii „Kreatywne Wspieranie Mowy” – atrakcyjne dla dzieci, dobrane merytorycznie do ich potrzeb, o nowatorskiej i profesjonalnej grafice oraz perfekcyjnej jakości wykonania.




Masz ochotę pobrać darmowe materiały edukacyjne dla dziecka?


Zapisz się na mój bezpłatny* newsletter i pobierz „IDZIEMY NA RYBY!” – darmowy zestaw edukacyjny do zabaw z dzieckiem!

ZAPISUJĘ SIĘ NA NEWSLETTER:



*Zapisując się do newslettera, wyrażasz zgodę na przesyłanie Ci informacji o nowościach, promocjach, produktach i usługach KreatywneWrota.pl Zgodę będziesz mogła w każdej chwili wycofać, a szczegóły związane z przetwarzaniem Twoich danych osobowych znajdziesz w naszej polityce prywatności.



 

4 komentarze

  1. Barbara Grzybek pisze:

    Pomysł rewelacyjny! Wykorzystałam go w przedszkolu z 4/5 latkami do bajki „trzy małe świnki” gdzie wilk musiał dojść do świnek. Dzieci byly zafascynowane i poradziły sobie z tym bezproblemowo 🙂

    • Bardzo się cieszę, że dzieciom się spodobało. Wkrótce zamieszczę trudniejsze przykłady z następnymi elementami kodowania.

  2. Renata Błońska pisze:

    Pomysł genialny, ale mój syn ma tak spore problemy w orientacji przestrzennej, że na razie nie umiem nauczyć go kierunków, np. co pokazuje strzałka. Pomysłow mi brakuje 🙁 Mam nadzieję, że może kiedyś wykorzystam kodowanie.

    • Myślę, że kiedyś kodowanie Wam się przyda – takie które pokazuję. Na razie aby pomóc dziecku w orientacji przestrzennej warto grać z nim w gry ruchowe polegające na poruszaniu się tak jak wskazuje strzałka trzymana przez dorosłego. Rodzic np. trzyma strzałkę prosto a dziecko skacze załóżmy – 3 skoki prosto. Później rodzic obraca strzałkę w lewo i dziecko skacze 3 razy w lewo. Zasady zabawy możecie sobie ustalać na bieżąco a im bardziej zaangażowane w zabawę będzie całe ciało – tym łatwiej dziecko zapamięta która strzałka to w lewo a która np. w prawo lub w dół 🙂

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *